Wspomnienie biskupa Tadeusza Werno


Urodził się 4 sierpnia 1931 roku w Kaźmierzu Wielkopolskim. Ukończył niższe seminarium w Gorzo-wie Wielkopolskim, a następnie wstąpił do tamtejszego Wyższego Seminarium Duchownego. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1956 roku w Gorzowie Wielko-polskim z rąk bp. Michała Klepacza. Przez trzy kolejne lata pracował najpierw jako wikariusz w gorzowskiej parafii katedralnej, a następnie jako ojciec duchowny w Niższym Seminarium Duchownym. Potem posługiwał w zielono-górskiej parafii pw. św. Jadwigi Śląskiej oraz był dyrektorem Wydziału Duszpasterskiego w gorzow-skiej Kurii Biskupiej. W 1971 roku został proboszczem parafii pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Świdwinie. 22 marca 1974 roku papież Paweł VI mianował ks. Werno pierwszym biskupem pomocniczym diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej ze stolicą tytularną Zattara (obecnie na terenie Algierii). Święceń biskupich udzielił mu w koszalińskiej katedrze 25 maja 1974 roku prymas Polski kard. Stefan Wyszyński. Bp Werno było trzykrotnie wybierany przez Kolegium Konsultorów na administratora diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej: po śmierci bp. Czesława Domina, po nominacji bp. Mariana Gołębiewskiego na metropolitę wrocławskiego oraz po nominacji bp. Kazimierza Nycza na metropolitę warszawskiego. W latach 80. był przewodniczącym Komitetu Budowy Wyższego Seminarium Duchownego w Koszalinie, duszpasterzem i kaznodzieją zaangażowanym w opiekę duszpasterską nad internowanymi i więzionymi w stanie wojennym. Był za to szykanowany przez aparat władzy komunistycznej. Był Honorowym Obywatelem miasta Świdwina i Słupska. Na wniosek władz koszalińskiej Solidarności prezydent Polski Lech Kaczyński przyznał mu Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Był biskupem pomocniczym diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w latach 1974–2007. Na emeryturę przeszedł 22 września 2007 roku. Zmarł 20 grudnia 2022 roku. Został pochowany na cmentarzu w Koszalinie.

Zawołanie biskupie: Omnibus omnia factus sum, co znaczy „Stałem się wszystkim dla wszystkich” [info]

Był wieloletnim darczyńcą Biblioteki WSD i bardzo ciepło Go wspominamy.


W obiektywie

Fot. DKK